Bye bye Singapore 05.03.2015

Wij konden kiezen om te vliegen op woensdag of vrijdag en hebben beslist om de break ruim te nemen, dus paar dagen niksen. 's Morgens een uitstapje en 's namiddags op de zetel of aan het zwembad dat bij het appartement hoort.

Hier logeren we

zicht van op hun terras

zwembad en jacuzi voor even tussendoor

Maandag zijn we naar het museum geweest van 'Asian civilisation' waarvan een van de fietsers conservator is. Mooi, klein, net voldoende input. Een deel van de collectie is gedoneerd, een deel geleend.

Singapore is een maffe stad wat prijzen betreft. Je kan hier goedkoper eten dan zelf te koken, hoe maf is dat? In Chinatown is er een gigantische supermarkt die 24/24u open is waar ze alles hebben in alle kleuren en maten.

wortels zoals wij ze kennen, of rood, wit, grondkleur...

elk stukje verse vis is in plastiek verpakt

's Avonds hebben we afgewisseld: een keer gekookt voor Xinhan en Emilien, een keer sushi gaan eten met Jan en Candice, een keer gekookt voor Mariah en Tim met hun kindjes Morgan en Eden, een keer Chinees gaan eten...

Mariah en Tim op terras bij Jan

sushi 

Vandaag zijn Michel en ik naar de botanische tuin geweest en hebben we daar in de buurt gegeten voor 4 euro samen. Gisteren heb ik twee kleine broodjes gekocht (grootte van Goossens) en daarvoor 15 euro betaald. Niet te volgen.

Ook hier...

 

En nu een overdosis aan bloemen, maar het was dan ook zeer de moeite!!

Singapore, een beetje thuiskomen

We sliepen twee nachten in 'Tree in lodge', een guesthouse voor reizigers waarvan de jonge manager een verwoede fietser is. Super enthousiaste man die ons tips meegeeft over de landen waar hij geweest is. Hij is enkele jaren terug van Finland naar Singapore gefietst.
Jan had vier vrienden te logeren die terug naar huis vliegen op zaterdagavond. Vanaf zondag slapen we dan bij Jan en Candice.
Zaterdag zijn we een korte trekking gaan doen met Jan en zijn vrienden (tien km op onze sleffers en dat voelen we achteraf.)

twee aapjes op een rij

Zondagmorgen ontbijten we opnieuw in de tempel in het gezelschap van een Sikh die nu in Amerika woont.

Naar ik begrepen heb, gaat hun filosofie meer over levenslessen dan wel over geloofsregels. Beetje vergelijkbaar met het boeddhisme. De regels zijn per individu te interpreteren. Zo bvb. 'zorg goed voor je eigen lichaam'. Sommigen onthouden zich van alkohol, anderen van vet eten, ...
Als vrouw ben je even welkom in de tempel dan als man, zo eens iets anders dan bij de moslims. De man vertelde ons dat de taak van de Sikh bestond uit het tegenhouden van de invasie van moslims in India. Hij heeft een vriendin die zich net bekeerd heeft als moslima. Zij is de dochter van een Joods-moslim moeder en een Sikh vader. Moet allemaal kunnen.
De ingrediënten voor de 3 maaltijden die hier overdag geserveerd worden, worden allemaal geschonken. We hebben de voorraadkamer gezien met grote zakken rijst, meel, olie, linzen...
De mensen die koken zijn allemaal vrijwilligers en wie werkt tijdens de week, komt helpen in het weekend.

voorbereiding voor naan die gebakken wordt op een gigantisch vuur

We verhuizen naar Jan en Candice en 's avonds eten we samen met Xinhan en Emilien, het koppel bij wie we vorig jaar gelogeerd hebben. Leuk om hen weer te zien. Na hun wereldreis van twee jaar op de fiets werken zij nu allebei in Singapore.

Wat mij hier opvalt, is dat het 's nachts niet afkoelt. Zelfs in de woestijn wordt het koud als de zon weg is, maar hier blijft het 24/24u klammig warm.  

Aangekomen in Singapore

Aan de luchthaven worden we opgehaald door Jennifer, een vrouw van een fietsgroepje dat we vorig jaar leren kennen hebben in Jojakarta. Zij neemt ons mee naar een restaurant waar we westers eten, wat had je nu gedacht. ;-)
's Avonds ontmoeten we de ganse groep. We eten op de lokale markt en maken nog een wandeling door enkele autovrije straten. Het Chinees nieuwjaar dat 15 dagen duurt is hier nog bezig...

We slapen in een goedkoop pension, gerund door een fietser met heel veel ervaring. Het is van hem dat we vernemen dat ons plan voor twee manden China waarschijnlijk niet mogelijk is. Op dit ogenblik krijg je blijkbaar maar een visum voor één maand en dat is te kort voor het plan dat wij hebben. We waren zelf al beginnen twijfelen of we het fysiek wel zouden aankunnen en dit geeft de doorslag. Aan tafel praten we de mogelijkheden door met de fietsgroep en voorlopig is er uit de bus gekomen: met de fiets naar het noorden, de Oostkust van Maleisië volgen tot voor het gevaarlijk gebied. Dan oversteken naar de westkust, Thailand binnen. Met de bus of trein Thailand door (dit stuk fietsten we al vroeger) en dan Myanmar binnen. Nog even laten bezinken.

's Ochtends gaan we ontbijten in de Sikh tempel vlak naast ons verblijf. Onwaarschijnlijk gastvrije mensen, lekkere naan met dal, yoghurt, samosa, thee... een zeer leuke ervaring! Nu wil Michel in India gaan fietsen... ja mannen!  

Hoofddeksel op voor ontbijt in de tempel

terug naar Bali, even pauze

Indonesië zit er voor ons bijna op. We vliegen naar Bali, laten de fietsen daar ingepakt en gaan wat brommeren zoals andere toeristen. We vinden een klein gezellig hotelletje in de buurt van de surfers, het zuid-westen van Bali. Jong publiek uiteraard, mooi strand maar weer o zo vervuild met plastiek. Binnen enkele jaren valt er hier niet meer te zwemmen...
Bali heeft voor mij toch iets lieflijk, overal ruikt het naar bloemen of wierook, klinkt er zachte muziek en de mensen zijn mooi gekleed.

We zijn de eentonigheid van de Indonesische keuken een beetje beu en zoeken twee avonden na elkaar een Italiaans restaurant op. Een spaghetti met olie voor mij en een pizza voor Michel en... mijn eerste glas wijn in twee maanden.

We bezoeken de tempel Ulu Watu, die prachtig gelegen is aan de zee. Het wandelpad doet mij een beetje denken aan de muur in China, maar dan in mini-uitvoering.

Chinezen hebben schrik van de zon

Bougain villiers

Funny tree

We hebben blijkbaar wat geld te veel gewisseld en het is onze laatste dag hier, dus trakteer ik mezelf op een Balinese massage van anderhalf uur en in tegenstelling tot die van Cambodja twee jaar geleden is deze supergoed. En dat voor vijf euro! Nu ben ik klaar om Bali te verlaten.