Trincomalee

Onze stranddagen zitten er op, tijd om verder te gaan. Het was hier een beetje thuiskomen, wat we allebei konden gebruiken. Initieel was ik het die even halt wilde houden, maar uiteindelijk is het Michel die elke dag zei 'we zitten hier toch goed...' en we hebben het goeie moment afgewacht om te gaan zwemmen met walvissen. Een prachtige zee voor de deur, lekker eten en vooral toffe bende. Het is een low-budget plek waar geen hotel-mentaliteit heerst, heel relax. Er is ook een duikcentrum aan verbonden wat een sportiever publiek aantrekt, heel internationaal.

om 6.30u 's morgens

zo doe je hier de was

zwemmen 's morgens vroeg

om 6.00 's avonds

's Morgens zwemmen voor het ontbijt, de vissers gadeslaan die hun net binnen trekken en dan chillen, meer hebben we niet gedaan. Michel kent geen enkel land met zoveel wild life, ook buiten de parken. maar dat heeft ook nadelen. De kraaien zijn een echte pest hier. Ze pikken alles wat eetbaar is en maken een oorverdovend lawaai.
Handig om met de fiets het stadje te bezoeken.

Oude koloniale huizen

Ook herten lopen hier vrij op straat. Hier een kudde in de legerbasis!

Hindutempel

begraafplaats

Pigean Island

Eén dag hebben we de boot genomen om te gaan snorkelen op de Pigeon eilanden. Prachtige omgeving, glashelder water en enorm veel haaien. Aan de ene kant van het eiland zijn de koralen echter bijna allemaal dood.

Gisteren was het eindelijk zo ver: Peter, een Zweed komt hier elk jaar, niet om naar de walvissen te gaan kijken, maar om met hen te zwemmen. Wij hebben hem ontmoet on the road, toen Paul nog bij ons was. Hij heeft ons mee gevraagd in een aparte boot, zodat we slechts met drie waren, handig om snel in en uit de boot te klimmen. We hebben gewacht tot de andere boten met toeristen terug waren en zijn dan pas vertrokken: helemaal alleen in het domein waar de walvissen zaten. De skipper was fantastisch: als visser waren zijn ogen getraind op de zee en hij zag van ver waar we moesten zijn. Niet te dicht met de boot, motor af en in het water glijden, niet plonsen om hen zo weinig mogelijk te storen. De eerste twee keer ben ik op de boot gebleven om foto's te maken en daarna ben ik mee gaan zwemmen.
Een onvergetelijke ervaring! Een van de walvissen kwam naar ons toe gezwommen, heel dichtbij en dan ineens nam hij een duik om vertikaal naar de bodem te verdwijnen. Machtig.

Morgen opnieuw de fiets op. Het zal kalm zijn op de baan, want 13 en 14 april viert men hier Nieuwjaar.