Kilinochchi
We vertrekken naar het Noorden terwijl de zon op komt,
ongeveer 60km voor de boeg in Tamilgebied. De oorlog is zes jaar geleden
beêindigd, maar de spanningen zijn nog te voelen en we passeren ontelbare
bemande legerposten. De controle blijft aanwezig.
De weg is volledig geasfalteerd en gaat duidelijk door vroeger oorlogsgebied. Overal zien we huizen doorboord door kogels met ernaast nieuwe
huisjes gebouwd met internationaal geld (Japan, Zwitserland, India, Italië). Michel heeft hier
flashbacks naar vroeger, want deze bouwprojecten zijn precies wat hij in Afrika gedaan heeft. Ook de omgeving doet hem soms aan die tijd denken. Het is een zeer mooie
rit met bijna geen verkeer, overal water met de gekende bloemenvelden,
vogels waar je maar kijkt In Sri Lanka waan je je soms in een immense volière.
Vandaag is de zon weer van de partij, wat een duidelijk
verschil maakt.
Als we onze bestemming bereiken vinden we een kamer, maar
niets te eten. Alles is dicht ter gelegenheid van Nieuwjaar. We trekken naar de
supermarkt die open is tot 13u en kopen alvast brood, een blik makreel en wat
koekjes. Dat wordt ons avondeten, want als we buiten komen wijst iemand ons de
weg naar een kleine lokale tent waar we parati met dahl kunnen krijgen én een
milkcoffee en milktea.
Terug in onze guesthouse ontmoeten we de zangers en drummer
van een Tamilband die vanavond optreden in de buurt. Ze nodigen ons uit, maar
spelen tot middernacht en wij moeten om 05u op… Goed nieuws: hun optreden wordt uitgezonden op televisie, dus wij
kijken vanavond TV!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten