We vernemen dat de bus naar Muscat pas om 18u vertrekt, dus krijgen we nog een dagje Nizwa cadeau. Eerst verkennen we de markt waar ik verse dadels koop en tonijn bereid in warme as, allebei voor de lunch. Ik neem ook een potje halwa mee, een plaatselijke zoete lekkernij.
Carsten stelt voor om naar Wisma te gaan, een lieflijk oud stadje in de bergen en wij volgen graag. Het heeft iets weg van een oase omdat er constant water stroomt.
Om 16.30u halen we de fietsen op en dan is het nog wachten op de bus naar Muscat. Na bijna een volle week lief en leed te hebben gedeeld, nemen we afscheid van Carsten. Het was voor beide partijen aangenaam om deze streek samen te verkennen. Het is probleemloos verlopen en wie weet kruist ons pad nog eens in de toekomst?
De fietsen gaan niet onder in de bus,dan maar binnenin. Zo eenvoudig gaat dat hier, ze zijn toch erg hulpvaardig de Omani. We betalen 7 euro voor twee tickets naar Muscat, bijna 200km ver, spotgoedkoop. De prijzen liggen hier ver uit elkaar, vooral het toerisme is duur. Openbaar vervoer, medische en paramedische zorg, eten, benzine (20 eurocent) zijn spotgoedkoop terwijl hotels, taxi’s, georganiseerde uitstappen zeer duur zijn. Goed voor de lokale bevolking, pech voor de toeristen.
Als de chauffeur van de bus hoort dat wij morgen om 6u de bus naar Dubai nemen, zet hij ons af aan die halte waar we inchecken in hetzelfde hotelletje van vorige keer.
De cirkel is rond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten